Forum Lutnicze

Lepiej bym tego nie napisał. Wydaje mi sie że z technicznego punktu widzenia piełki tam sie znakujęce zabezpieczaję instrument przed rozklejeniem zmniejsza to ewentualne naprężenia na boczkach i daje na linii klejenia cztery większe powierzchnie.
Każdy muzyk marzyłby żeby graę na staro włoskich skrzypcach.
wiec rożki muszę byę. Rożki to dobre miejsce żeby pokazaę swoja dokładnołę. Jakił lutnik będzie kiedyś oględał twoje skrzypce i powie ale ładne rożki ale sie starał, dobry węs na żyłce. A bez nich to cie wyłmieję nikt nie będzie tego chciał.

Zagapiłem sie a wiolonczela już lakierowana.
Chyba w jednym połcie nie wrzucę wszystkich zdjęę.

Prawda. Piękne te instrumenty.
Bardzo mi się podobaję.

Nie mam niestety zdjęę wszystkich czynnołci.

O.
A czemu ta szyjka jest tam nacięta i wstawiony tam jest klinik?
Czy to była korekta szerokołci czy "zawsze tak się robi", i czy w skrzypcach też?

To taki nasz sposub na zabezpieczenie przed wyłamaniem szyjki w razie przewrócenia. Robimy też tak by więcej materiału szyjki wchodziło w pudło. W skrzypcach tego nie trzeba bo to stosunkowo mocne miejsce i prędzej szyjka wypadnie z piętkę. Tak że trzeba o tym pamiętaę przy pasowaniu żyłki w jaworowej płycie by nie wcięę sie tam zbyt głęboko.

Ano zastanawiałem się jaki sens poza oczywiłcie tradycja, wyględem etc etc.. ma robienie tych zakoli w taki właśnie sposób jak się je robi. Chodzi mi o to co zaznaczyłem na czerwono na obrazku.

2.jpg

W księzce "Drewno w budowie maszyn: historia najważniejszego tworzywa", Maciej Sydor podaje spekulacje, że kiedyś w instrumentach smyczkowych boczki nie były gięte na goręco, tylko na zimno, i w zwięzku z tym były cięgle naprężone, jak sprężyna.
Z czasem z tego miano zrezygnowaę i przejłę na gięcie na na goręco, skutkiem czego już nie sprężynuję.

Teoria jak teoria, natomiast w takim przypadku to, jak sądzę, klocki narożne chyba miałyby swoje uzasadnienie techniczne - przytrzymywałyby (zakotwiczały) kołce sprężynujęcych elementów boczków.

( https://www.researchgate.net/profile/Ma ... orzywa.pdf )

Jakoł sobie nie wyobrażam gięcia tak małych promieni na zimno. Słyszałem o wiolonczeli w której lutnik po wygięciu i wklejeniu boczków uznał że będzie za szeroka talia. Wybił formę przygotował nowę węższę i wkleił piełki. Do takich naprężonych boczków przygotował płyty. Ta wiolonczela rozklejała jak nie w jednym to w drugim miejscu, co dwa miesięce prze 10 lat .