LP59

[PiotrCh]

A dzisiaj trzy kolory szelaku: najjaśniejszy na środkowe tamponowanie, zabarwiony dwiema bejcami (dwa brązy) i rubin z dodatkiem vintage amber na strefę przejścia. Chyba idzie dobrze, coraz bardziej ożywia się ten burst, zobaczcie sami.

[Waldzither9]

Jest w internecie taki próbnik kolorów dający jakieś tam wyobrażenie jak 3 warstwy politury wyglądają na klonie, oczywiście na świerku lub innych drewnach wyjdzie nieco inaczej, szczególnie po 20 warstwach.
https://www.shellacshack.com/colors.html
Mam pytanie ten jasny który na środek dajesz Piotrze to Orange czy coś jeszcze jaśniejszego?
Dodam że bardzo , bardzo ładnie to wychodzi, już mi się podoba.

[PiotrCh]

Andrzeju, ja mam 4 rodzaje szelaku:
- jasny odwoskowiony,
- orange,
- indyjski nieodwoskowiony,
- rubin.

Na środek daję ten najjaśniejszy, ona ma bardzo delikatny kolor słomkowy, jest bardzo klarowny (bez wosków).
Na brzegi daję najjaśniejszy ale zabarwiony bardzo mocno bejcami spirytusowymi (brązy).
Na przejścia do rozmycia daję rubin z kapeczką vintage amber.

[Jan]

Ale ładny efekt - zrobić przejście tonalne to wyzwanie.

[milocha]

Pięknie, mam nadzieję że kiedyś zbliżę się do tego poziomu prac

[PiotrCh]

Dzięki, poziom jest niewygórowany. Ja dużo robię po partyzancku, ręcznymi narzędziami, wczoraj wbiłem sobie dłuto w łapę, jakpa 2 cm plująca jak wulkan Na szczęście stripy dobrze trzymają.

[Waldzither9]

Dzięki Piotrze za informację. Co do politury z woskiem, to dawno temu jak politurowałem jeden mebel to miałem w litrowym słoiku starą politurę, ponieważ stała długo to na dnie były różne "śmieci" , potem do połowy wosk i inne dodatki, a od połowy w górę politura klarowna. Takie frakcje , gdyby otworzyć słoik bez wstrząsów są łatwe do oddzielenia strzykawką, co wtedy uczyniłem. Jeśli się wstrząśnie to sprawa robi się nieaktualna. Tak czy inaczej pojedynczą politurą nie boję się robić, ale zabawa z kolorami/mieszaniem jest dla mnie trudna do przewidzenia, chętniej pooglądam. Co do Twojego wypadku z dłutem, to ja na koniec lata zaliczyłem atak piły, która zmieniła kształt mojego paznokcia w lewym kciuku w literę "U", wyglądało jak po małym rekinie, ale nic nie czułem, na szczęście kości nie ruszyło, następnego dnia jednak bolało mocno, no ale po 2 miesiącach już jest w porządku, a grać cały czas się dało. Póki co nie chce mi się jeszcze dłubać.

[PiotrCh]

Oj tak to jest z narzędziami... to zawsze tylko kwestia czasu do kolejnego kuku:)
Nie ma się co obawiać kolorowych warstw. Ważne, żeby tamponować prawidłowo cieniutkimi warstewkami. Jak słabo idzie to kapka oleju lnianego i dalej. Generalna zasada jest tak - im gładziej zrobione drewno - tym łatwiej idzie szelakowanie:)

[popik10]

I na to nitro

[PiotrCh]

i zasmażka

[Jan]

Zasmażka - jakieś tam staromodne metody A tak na poważnie szelak jest pięknym pokryciem ale do elektryka mało praktycznym, podobnie jak we wszelkich pokryciach gitar nie koncertowych czyli takich gdzie gitara jest mocno eksploatowana w różnych warunkach. Może Piotrek przetestuje politurę z melaminą jako warstwę zabezpieczającą taki wynalazek dla miłośników mocnej politury, którą można konkretnie eksploatować? No chyba że to będzie taki GRALL co to się ekscesów nie wyczynia i trzyma w zamknięciu nie dając pomacać kolegom ?

[PiotrCh]

Na pewno nie dam w łapki po wódeczce - bo mi rozpuszczą;)

Janek - a co to się z tą gitarą robi, że politura nie wytrzyma? Meble wytrzymują, skrzypce wytrzymują, gitary klasyczne - to czemu Les Paul ma nie wytrzymać? Politurę się co jakiś czas poprawia w banalnie prosty sposób:) Poza tym to na prawdę twardy lakier. Nitro ma sens jak jest cieniutko położone - zobacz co się dzieje ze starym cieniutkim nitro. Ja nie mam nic przeciwko, mi się podoba ząb czasu na takim lakierze, ale nitro ciężej poprawić niż politurę:)

Trzeba mieć na uwadze, że politura swoją twardość uzyskuje po około roku, wcześniej nie polecam stawiać kubka z kawą;)

[Jan]

No i nie dał się podpuścić

[PiotrCh]

Ja tam nie wiem co to ta melamina, ale wiem, że na pewno nie chciałeś mnie obrazić

[Jan]

No gdzież bym śmiał obrażać "Ojca Chrzestnego" mojego lutniczego dziecka (ukulele concerto)