Forum Lutnicze

Pewnie z rok temu dostałem do zrobienia progi w banjo, wymiana na kwasówkę.
Temat normalny instrument ciekawy.
Czas nie grał roli więc stało w kącie.
Szlag trafił korzonki więc chwila wolna była na lekką pracę - działamy
Ale nie o tym.
W sumie założyłem temat żeby pokazać różnicę podejścia do produktu.
Mam tu banjo Musimy, komuna pełna, instrument ma te 30-40 lat.
W stosunku do Defila to jakiś jakościowy kosmossssssssssss.
Na podstrunnicy palisander, lakier nitro jak na te lala rewelacyjny. Wybrzmiewanie nie pozostawia nic do życzenia, słowem radość. Normalny instrument.
Kolka zdjęć:
20180216_134750 by AAAA BBBB, on Flickr
20180216_134740 by AAAA BBBB, on Flickr
20180216_134724 by AAAA BBBB, on Flickr
Jak by kogoś interesowały szczegóły mogę pstryknąć.
Sam jestem ciekaw, i w tym kontekście założyłem ten temat co sądzicie o sąsiednich (demoludy) produktach muzycznych. Jak to się do Defila odnosi.

Zdaje się że enerdowska Musima była formą państwowego pośrednika i państwowego zbiorczego znaku firmowego pod którym instrumenty budowali indywidualnie różni lutnicy.

Bo połowa tech wszystkiech stuletnich skrzypiec sprzedawanych na Allegro i klasyfikowanych jako "zwyczajna niemiecka manufaktura" to defacto oznacza produkcję manufaktur i pracowni z okolic miast Markneukirchen, na pograniczu z Czechami.

Otóż, jak rozumiem, to lutnicze zagłębie z wielkimi wielesetletnimi tradycjami stało się częścią Enerdówka, a lutnicy zostali zmuszeni od lat 50tych do sprzedawania swoich wytworów pod zbiorczą etykietką spółdzielni Musima.

Lektura:
http://stringsmagazine.com/world-war-ii ... f-germany/

Swoją ścieżką ciekawe KTO ma w tej chwili prawa do znaku firmowego "Defil". Takie coś się odkupywuje. Na przykład niedawno słyszałem że ktoś odkupiłbył niemiecką enerdowską markę i znak graficzny "Praktica" i wypuszcza aparaty fotograficzne pod ta marką - w pełni prawa.

Po upadku przedsiębiorstwa Defil powstała chyba masa upadłościowa na sprzedaż - i znak firmowy Defil jest towarem rynkowym jak inne.

Fajne banjo. Ja tylko nie mogę patrzeć na bursta wykonanego natryskiem. Po prostu mam alergię. Moja pierwsza gitara miała właśnie bursta z natrysku i na dodatek imitację klonu falistego na boczkach i pleckach. Zwała się Orfeus.
Od tamtej pory na burst natryskowy reaguję jak reaguję

Tak to wyglądało: http://cheesyguitars.com/orfeus_gibson.html

A to chyba był Bułgarski produkt. Czy sie mylę? Co do Musimy nie wiedziałem że robili to podwykonawcy. Już samo to podnosi jakość instrumentu.

Bułgarski wyrób był to. Nie polecam.

Porównując burst ręczną techniką wykonany z natryskowym ten pierwszy bardziej mi się podoba, bez dwóch zdań

Brust lakierowany jest dla mnie bardziej przewidywalny i odwracalny.
To jego dwie wielkie przewagi. Mazanie bejcami drewna to jednak mocna loteria.

Ale efekt jest bardziej naturalny, plastyczny i milszy oku.

Ale efekt jest bardziej naturalny, plastyczny i milszy oku.

Jak się uda

Na początku jak się uda, a potem jak się umi
Nikogo nie chcę zniechęcić do bursta z natrysku, twierdzę jedynie, że hand rubbed sunburst prawidłowo wykonany po pierwsze odpowiada tradycyjnej sztuce wykańczania instrumentów, a po wtóre wygląda świetnie, zwłaszcza gdy ktoś lubi rasowy vintage ala Gibson. Ale to już kwestia gustu .

http://www.romerobanjos.com/

http://www.collingsguitars.com/

http://www.apitiusmandolins.com/

https://webermandolins.com/

Oni nie stronią od technik ręcznych, każdy niech efekt sam oceni.
W sklepie takich nie ma więc chociaż fotkami można się pocieszyć .