Forum Lutnicze

Ta relacja nie będzie tak bogata jak poprzednia. Mimo to, zaprezentuję trochę zdjęć i może ktoś znajdzie tutaj coś dla siebie.
Prace rozpocząłem pod koniec czerwca 2019 roku, czyli półtorej miesiąca po skończeniu drugiej gitary. Trzy miesiące letnie upłynęły mi na wojażach, więc jedyne co w czerwcu i na początku lipca zdążyłem zrobić, to przygotowanie części rozety. Za robotę konkretnie zabrałem się w październiku.

Podziwiam Cię za te rozety. Toż to jakaś masakra

Część druga.

Część trzecia. Nad gitarą pracowałem w październiku, listopadzie oraz grudniu 2019 roku. Później czekała mnie politura i postanowiłem odroczyć ją do mojego powrotu z wyjazdu zaplanowanego na styczeń. Po miesiącu spędzonym w Argentynie (gdzie między innymi szukałem inspiracji, wszakże gram dużo muzyki amerykańskiej), wróciłem do pracy w lutym i zacząłem wtedy od zamykania porów.

Część czwarta - politura

Trudna sztuka wykańczania instrumentu szelakiem tym razem zaskoczyła mnie na wiele sposobów.

Po pierwsze, politura na płycie wierzchniej i tylnej pofalowała się i nie mogłem tego wyszlifować na płasko. Nie wiem czemu tak się stało. Przypuszczam problem z roztworem. Mógł zawierać wodę. Pamiętajcie, roztwór musi być świeży i z pewnych składników. Jeśli na przykład 20 gramów szelaku nie rozpuści się w ciągu dnia w 80 gramach rozpuszczalnika doń, to taki roztwór od razu bym odpuścił.

Po drugie, pory jednak gdzieniegdzie się pootwierały. Możliwe że żywica Epidian 53 się słabo nadaje, albo po prostu za dużo szlifowałem. Co ciekawe, pory otworzyły się na całej długości, na dwóch pasach symetrycznie po obu stronach płyty tylnej. Boki są gładziutkie, zero otwartych porów. W ogóle, moje dotychczasowe doświadczenia są takie, że boki polituruje się najłatwiej.

Po trzecie, użyłem szelaku rubin. Gitara wyszła zbyt ciemna jak na mój gust i zbyt bursztynowa. Największym jednak problemem jest to, że tak ciemny szelak nie wybacza błędu, w postaci nierównomiernego nałożenia. Niestety, w pewnych rejonach jest jego grubsza warstwa niż w innych i nierówności te zgadzają się z moją metodą jeżdżenia tamponem po płycie.

Bardzo ładna stopa tym razem, najładniejsza w moim odczuciu. Ładny ciepły kolor politury. Szkoda, że epoxy a nie pumex.

Politura niestety w rzeczywistości jest dużo ciemniejsza, choć w świetle dziennym rzeczywiście jej kolor jest bardzo ładny. Mimo to wydaje mi się, że mogła trochę pociemnieć podczas schnięcia, choć nie jestem pewien czy tak się szelak zachowuje.

Część piąta.

W tym przypadku klejenie mostka nie wyszło poprawnie. W jednym rogu delikatnie się nie dokleił. Moja teoria jest taka, że winne jest rozsunięcie sznura dociskającego, co narysowałem na ostatnim obrazku. Z powodu kształtu pudła, sznur trzeba było pociągnąć na skos, więc siła dociskająca również była od skosa. Poprzednio nie było takiego problemu, bo pudło miało ciut inny kształt, oraz mostek był pół centymetra dalej niż tutaj (róznica menzury 650 oraz 640 mm).

Koniec.

Gitarę skończyłem w kwietniu bieżącego roku i od tamtego czasu na niej gram. Pewne aspekty wyszły gorzej niż poprzednio, a pewne lepiej. Ogólnie, jestem mniej zadowolony niż z drugiej gitary. Ale mimo to... Ten palisander jest bardzo piękny i świetnie wygląda przez ciemną politurę.

Tą gitarę zrobiłem na trochę mniejszą rękę. Menzura wynosi 640 zamiast 650 mm, a rozstaw strun na prożku 41, podczas gdy typowo jest to 42 lub nawet częściej 43 mm. Różnicę czuć i na ogół moje małe dłonie wolą taki rozstaw, ale zdarzało mi się grać takie chwyty, w których menzura dłuższa o zaledwie centymetr pozwalała mi łatwiej zmieścić palce. Również akcja strun jest niższa i bliżej jej do typowych 3 i 4 milimetrów, odpowiednio dla struny e wiolinowej oraz e basowej. Tutaj muszę przyznać, że różnicę odczułem mniej.

Specyfikacja:

wierzch - czerwony cedr
Boki i tył - palisander
gryf - mahoń
podstrunnica - heban
mostek - palisander

menzura - 640 mm
ilość progów - 19
szerokość podstrunnicy na prożku - 51 mm
szerokość podstrunnicy na progu XII - 62 mm
Rozstaw strun na prożku - 41 mm
Rozstaw strun na mostku - 59 mm
akcja (XII próg) stuny e basowej - 4,1 mm
akcja (XII próg) struny e wiolinowej - 3,0 mm
Wysokość struny e wiolinowej na mostku - 7,5 mm
Wysokość struny e basowej na mostku - 11 mm
Grubość gryfu na I progu - 21 mm
Grubość gryfu na IX progu - 23 mm

Gitara piękna bez zastrzeżeń. Chyba nikt nie jest do końca zadowolony ze swojej pracy. To zdrowy objaw.
A do klejenia mostu bardzo dobrze sprawdziła by się ramka vacuum.