Forum Lutnicze

Przystępuję do budowy Ukulele Tenorowego.Soprano już było, Concerto też więc zachowując chronologię rozmiarową wyszło, że to ma być Tenor Na razie mam zamiar zbudować formę, kopyto i solerę. Ekonomia i ergonomia rządzą więc forma i kopyto zostaną zbudowane z płyt paździerzowych, których pozbywał się sąsiad z piwnicy. Materiały na Ukulele leżą w warsztacie ale jeszcze nie ma planu z czego dokładnie będzie ten egzemplarz - opcji jest kilka.

W "forumlutnicze/tematy ogólne/inne tematy lutnicze/Dobór grubości strun do nietypowego instrumentu" jest link do wikipedii odnośnie możliwych sposobów strojenia i Ukulele Tenor ma zapisane:
Standard/Common: G3 C4 E4 A4
Alternate: High G: G4 C4 E4 A4
Uke, Tenor Uke Hawaii 5-, 6- and 8- string versions exist: 5-string has 4th (lowest)) course doubled; 6-string has 1st (highest) and 3rd courses doubled (see Taropatch); 8-string has all 4 courses doubled (see Lili'u)
Wniosek z tego taki ,że potencjalnie istnieje możliwość urozmaicenia, o ile zadecyduje się o tym przed zrobieniem główki gryfu.
Z drugiej strony po co sobie dodawać roboty? Może dźwięk byłby "bardziejszy" ? No ale 8 strun to już prawie mandolina, a właściwie biorąc po uwagę jaka jest Scala 43cm to taka mandola.
Tak czy inaczej przypuszczam, że to 4 strunowiec będzie, a struny Nylony.

Andrzeju będzie 4 stunowe.
C.d. Budowy formy.

Jak wyczarowujesz ,żeby wewnętrzne krawędzie formy były prostopadłe do podłoża, czyli pionowe? Na zdjęciu widać ,że wierciłeś z wolnej ręki, czyli małe szanse aby krawędzie były "zgrane" , przypuszczam że czymś wyrównałeś, ale czym aby był pion?
Docieranie wałkiem nie jest precyzyjne, musi być jakiś "patent"?Może szlifierka z osią pionową?

Żeby wszystko było w wymiarach i kątach deski skręciłem razem i wyszlifowałem później wywierciłem cztery piloty by po rozłączeniu i wstawieniu klocków boki formy znalazły znowu się we właściwej pozycji. Po nasmarowaniu klocków Klejem ustawiłem lekko skręciłem śrubami i ustawiłem do kątownika wymiary. Po sprawdzeniu wymiarów mocno dokręciłem pręty piloty by w takim położeniu klej zasechł. Dałem też parę wkrętów. Jak wyschnie to znowu będę poprawiał wymiary i kąty. To nie apteka więc jak będzie odchyłka 0,5-1mm to nic się nie stanie.

Też jestem zwolennikiem form przestrzennych. Szkoda kasy na pełną formę sklejkową. No chyba że robi się tylko jeden model gitary.

To jest to, o czym wcześniej pisałem, a jeżeli chodzi o te otwory, to najlepiej jest je wiercić przez wszystkie cztery elementy razem i poznaczyć taką samą kolejność, w jakiej będą/były wycinane. Ślady rzazu będą wyznacznikiem prawidłowości składu parami i nie pozwolą na pomyłkę w montażu. Jeżeli zostawi się niewielki luz pomiędzy otworem, a śrubą/kołkiem, to przy montażu formy zawsze można skorygować do "winkala". Klej dalej zrobi swoje i będzie nie do rozwalenia. Drobna korekta papierem ściernym i po sprawie. Za duży wymiar da się skorygować poprzez wklejenie od wewnątrz kartonu (brystol)/forniru, itp. dający się łatwo obrabiać materiał - można na całą wysokość formy. Pozostaje tylko teraz impregnacja całości, aby wilgoć nie psuła nerwów.
Dobra robota.

Pozdrawiam, Ryszard

Odnosząc się do wpisu Andrzeja pewnie można wszystko zrobić na CNC lub na odpowiednich maszynach ale wszystko musi mieć ekonomiczne uzasadnienie. Ja nie robię gitar na sprzedaż za złote dukaty tylko dla „upuszczenia pary z buzującego kotła” to znaczy mam jaskinię gdzie dłubiąc robię reset systemu jak ktoś czuje, że chce mi zasponsorować porządne profesjonalne narzędzia to nie będę zbytnio oponował Jeżeli sponsor takowy jednak się nie pojawi to będziecie oglądali ekwilibrystykę techniczno-ekonomiczno-organizacyjną moich dzieł w takiej wersji jak na obrazkach. To się nazywa proza życia.

Dla upuszczenia pary zbuduj cnc

To jest myśl tylko, że mnie to nie relaksuje

To nie było pytanie o CNC.
Myślałem ,że używasz np wiertarki w statywie i przesuwając formę po idealnym poziomie , korygujesz niedoskonałości wałkiem ściernym o pionowej osi podłączonym do ww wiertarki. Widocznie zrobiłeś kształt na tyle dobrze że nie trzeba poprawiać.

Nie mam wiertarki kolumnowej Płyty są frezowane więc mają zachowany kąt prosty na krawędziach, klocki przedzielające są cięte z przekroju kwadratowego więc też mają zachowany kąt. Po połączeniu wszystko jest jeszcze sprawdzane kątownikiem a po wyschnięciu docierane i poprawiane więc różnice mogące wystąpić będą bez większego znaczenia.

To sobie zrób na bazie tej ręcznej, którą da się w razie potrzeby zdemontować. W necie jest sporo rozwiązań. Ja sobie zrobiłem specjalnie do celów obróbki drewna - chodzi o mały skok typowych i małą odległość osi wiertła od kolumny nośnej.
Pozdrawiam, Ryszard

Rysiek wolę poczekać parę miesięcy i kupić kolumnową powoli doposażam warsztat ale idzie to mozolnie.

Janku. Ja mam kolumnową, taka małą, ale jest za mało uniwersalna. Do metalu taka sobie ze względu na małą moc silnika ( to co jest napisane w instrukcji, to bajki). Poza tym nie da się normalnie używać ruchomego blatu, bo pod naciskiem ugina się, przy nie centralnym ustawieniu potrafi się skręcić (używam z konieczności podpór). Przy niedużych naciskach , przy obróbce drewna i zróżnicowanych gabarytach jak do naszych celów najlepszym rozwiązaniem była by taka maszyna https://allegro.pl/oferta/wiertarka-kol ... 8770892627. Ma swoje zady i walety, ale do drewna pasuje. Ponieważ nie mam na zbyciu kasy zrobiłem sobie swoją z dostosowaniem do moich potrzeb w oparciu o posiadane "przydasie".
Pozdrawiam, Ryszard