Kształt LP

[PiotrCh]

Tak właśnie jest z nitro i z drewnem o otwartych porach. Ja lakierowałem olchy i raz jesion więc dziurek nie było i na pewno szybciej osiąga się zadowalający efekt. Ale ja mam też inną filozofię lakieru nitro. Dla mnie to przede wszystkim era vintage i pewien poziom niedoskonałości mnie tu nigdy nie będzie raził. Między innymi po to wymyślono grube i twarde lakiery żeby zadowolić oko klienta. Lakier nitro (jeśli jest tylko nitro o jest cieniutki) zawsze prędzej czy później siądzie i pokaże słoje, pory, nierówności, spoiny klejenia deski itp itd. Ale właśnie... o co chodzi? Żeby było jak z plastiku i szkła? To wtedy trzeba poli kłaść, a dla dobrego samopoczucia na to nitro - w tedy można szpanować, że gitara vintage . Nitro musi być cieniutkie, żeby było tym czym kiedyś było na gitarach. Wielu słyszy różnicę pomiędzy cienkim nitro a grubym poli, a niektórzy nie słyszą tylko widzą. I dylemat gotowy:)

PS:
politura też siada po pewnym czasie. Drewno nie jest materiałem gładkim i równym bo ma niejednorodną strukturę włókien i przyrostów, która pracuje. Politura to pokaże. Ale to wszystko jest zgodnie ze sztuką, a instrument ma szanse grać drewnem, a nie sztywną skorupą. Niektórzy lutnicy nie decydują się na wysoki połysk politury właśnie z tego powodu, że w świetle refleksy pokażą te nierówności. Nie dla każdego to jest wada. Tak po prostu jest. Zawsze można sztywniej i grubiej.

[Msawik]

Ciekawy punk widzenia Piotrze, podnoszący na duchu w świetle perspektywy spędzenia kolejnych tygodni w oparach nitro przy próbie wydobycia lustra - chyba przyjmę Twoją filozofię

[Kak]

Znam to, jak pory się błyszczą.
Zanim się dowiedziałem o wypełnianiu porów 2 lata temu, to lakierem je wypełniałem i wycierałem wszystko do drewna wiele razy.
Rzeczywiście trudno decyzję podjąć co zrobić, jak już gitarka i grainfiller ma właściwy kolor.
Jak nie chcesz już szlifować wszystkiego do drewna, to jak wypolerujesz powierzchnię i wszystko będzie się błyszczało, to może nie będzie się tak w oczy rzucało.

Ale jak ja bym nie był z tego zadowolony i bym musiał na to patrzyć, to pewnie bym zeszlifował i polakierował jeszcze raz.
Teraz jak spróbowałem, to będę pory szelakiem i pumeksem zamykał, nie takie straszne. Nie wiem nawet czy dobrze to robię, ale widzę żę pory się wypełniają.
Wszyscy piszą też, że na szelak można wszystko położyć.


Tak, to dłuto to Pfeil nr 7.
Ciekawe że nie reklamują na nim nazwy - nawet podoba mi się to.

Ja nie będę w pokrywkach porów wypełniał

[PiotrCh]

W lakierowaniu nie da się dobrze podpowiedzieć bo każdy inaczej czuje bazę. Kiedyś pamiętam jak ktoś robił politurowanie wg czyjejś recepty i pokazał opłakany efekt lepiącego się drewna, z paćkami i grubym okładem szelaku, a potem miał pretensję, że go w kanał wpuścili Tak samo jest z nitro. Trzeba mieć wypracowaną swoją własną technikę, materiały, technologię i w końcu jest dobrze. Przyjaciel lutnik kiedyś mi powiedział - nie kładź nitro, nikt nie doceni tej roboty bo nitro kładzie się min. w miesiąc... i to jak już się umie (bez wtopy). Więc dopóki robimy gitary dla siebie samych - to jest psychiczny luz. Ale jak już w grę wchodzi zlecenie komercyjne, a gość nie rozumie, że to jest inna bajka niż zalanie deski twardym lakierem i doszlifowanie do kształtu.. to mamy problem.

[PiotrCh]

Tak, to dłuto to Pfeil nr 7.
Ciekawe że nie reklamują na nim nazwy - nawet podoba mi się to.

Fajne dłutko, można rzeźbić. Ja również używam dłut kształtowych o dużym promieniu, takie prawie płaskie, a jednak z promieniem i do tego wyostrzone po lekkim łuku patrząc z góry. Ale warto popróbować i znaleźć swój kształt i opanować nim pracę. Dobre dłuto to jednak podstawa.

Do zrobienia topu przyda się jeszcze cyklina łabędzia szyjka Do tego diamentowa płytka do ostrzenia i obciągacz. Taką cykliną można ładnie wypracować top w LP.

[Kak]

No właśnie patrząc na Twoje dłuta doszedłem do wniosku, że to takie jest mi potrzebne a nie płaskie.
Powoli zbieram potrzebne narzędzia. Ale nie wiem co to jest obciągacz

[PiotrCh]

Tu znajdziesz dobre obciągacze: https://dluta.pl/pl/p/Stalka-obciagacz- ... k_EALw_wcB

Potem musisz nauczyć się je ostrzyć i prawidłowo pracować obciągaczem. Jest kilka fajnych filmików na YT jak to robić, ale i tak tylko praktyka i jeszcze raz praktyka. Często podostrzać bo tylko wtedy cyklina pracuje jak trzeba.

[Kak]

To w takim razie obciągacz to jest to co leży pod dłutem Pfeil na moim ostatnim zdjęciu
Z trójkątnym przekrojem.
https://www.sklep-do-drewna.pl/cykliny/ ... -kunz.html
Próbowałem parę razy ostrzyć cyklinę. Coś to daje, bo zdrapuje lepiej, ale mam wrażenie, że nie jest łatwo zrobić, żeby ta zdrapująca część cykliny tyle samo wystawała na całej długości.

[PiotrCh]

Ok, zmylił mnie kształt, przez moment pomyślałem, że to skrobak, albo jakiś pilnik. Nigdy nie robiłem takim, ale skoro jest to pewnie się da. Jak cyklina jest dobrze przygotowana to robi wiórki a jak źle to pył.

[SebastianL]

Adamie, cyklina ma ciąć, nie drapać. O ile gładzenie cykliną drewna miękkiego nie jest łatwe, to na jaworze lub innym twardym drewnie powinna śmigać, nawet kiepsko naostrzona. Wyraźne strużyny powinny powstawać.

Sam nie umiem ostrzyć dobrze cyklin i używam do tego celu papieru wodnego 400. Czasem wyjdzie lepiej, a czasem gorzej.

Obciąganie polecam wykonać na cyklinie założonej w imadle, wtedy dużo rzadziej wychodzą mi nietnące krawędzie. Prostokątną cyklinę ostrzę z obu stron, więc mam cztery krawędzie na jednym ostrzeniu. Czasem krawędź tępi mi się szybko, a czasem tnę i tnę, a potem kilka razy bez ostrzenia ponownie obciągam i dalej działa. Uważaj gdy masz cyklinę założoną do imadła, łatwo da się na nią nadziać i się zranić. Najlepiej nie zostawiać jej w imadle gdy się z niej nie korzysta.

[Kak]

Dzięki wam. Dobrze wiedzieć że tępa robi pył a ostra wiórki.
Nie zwróciłem uwagi co moja robi i jak robi, ale jakoś drewno usuwała.
Ale pamiętam źe chciałem wygładzić deskę (spanish cedar) z której żywica wychodzi porami i po jednym ruchu cała cyklina mi się zapchała i zakleiła od tej żywicy. Z wszystkich czterech stron ją ekspresowo zapchałem. Nie chciała już więcej zbierać.

Spróbuję naostrzyć cyklinę w imadle, bo ostatnio jakoś w ręku wszystko trzymałem i o blat opierałem.

[Kak]

Wczoraj przeszlifowałem róg poszelakowanej deski.
Najpierw papierem 1200. Nie mam jeszcze nic do polerowania.

Znalazłem w szafie wosk do skóry, tzn do sofy, kurtek skórzanych itp. i nim spróbowałem. Zbyt dużo to nie dało.
Wytarłem to i przeszlifowałem zwilżonym papierem 2000.

Spróbowałem przetrzeć bardzo rozcieńczonym szelakiem, tzn 1/3 (1lb cut) szelaku zmieszane z 2/3 spirytusu.
Może i ciut bardziej błyszczące się zrobiło, ale i paski po tamponie zostały.
Są napewno po tamponie bo przed tamponem było całkowicie gładkie po szlifowaniu papierem 2000.
Jak bym się nauczył kłaść szelak bez zostawiania tych wzorków, to było by dobrze.

Taką powierzchnię lakieru jaka jest na tym Les Paul'u Junior z 1964 roku, to ja od ręki robię szelakiem

[poco]

Jeżeli chodzi o cykliny, to ja sobie robię z brzeszczotów tanich pił z marketów. Materiał jest wystarczający. Ostrzenie - cała filozofia ostrego narzędzia. Ja miałem tu w Radomsku kontakt ze Stolarzami, więc mam prościej. Podstawa, to dokładnie wyszlifowana krawędź pod katem prostym do płaszczyzny boku ( pilnik gładzik / jedwabnik/ nr 3, kamień szlifierski lub papier ścierny wodny 400-800 ) i po wyprowadzeniu krawędzi szlifowanie obustronne płaszczyzn bocznych prawie do lustrzanej powierzchni. Tworzy się wtedy bardzo ostra , pozbawiona nierówności krawędź. To jeszcze wymaga uzyskania tego "daszku", który tworzy się w momencie, kiedy twardym, okrągłym przedmiotem ( trzonek zaworu samochodowego, wkrętak okrągły CrV, trzonek gwintownika Itp.,) przecieramy tą wąską płaszczyznę pod kątem zbliżonym do 15 deg, sprawdzając palcem formowanie się ostrza. Tu potrzeba trochę wprawy i nie ma problemu. Zresztą, jest na forum i w necie dużo informacji na ten temat. Przykładowo https://www.stewmac.com/luthier-tools-a ... er-blades/ https://www.stewmac.com/video-and-ideas ... mple-jigs/ Na YT jest też informacja o innowacyjnej cyklinie, ale mnie nie przekonuje. https://www.stewmac.com/luthier-tools-a ... e-scraper/
Pozdrawiam, Ryszard

[Kak]

Dzięki, przydatne wiadomości.
Trzonek zaworu samochodowego Nie mam, ale kiedyś takie szlifowałem.
Grube te amerykańskie cykliny.
Jak kupiłem pierwszą cyklinę, to się zastanawiałem dlaczego one są takie cienkie że można je wygiąć. Taką wygiętą trudniej jest coś wyrównać niż sztywną.


W walce z paskami które tampon zostawia, stwierdziłem że one są zrobione z szelaku.
Później zmieniłem zdanie bo na zupełnie płaskiej powierzchni sam spirytus też malutkie paski zrobił. Pewnie rozpuścił trochę szelak.

Wziąłem nowy kawałek miękkiej bawełny i samym spirytusem przetarłem kilka razy, ale czułem że zaczynał się trochę kleić i szelak zmatowiał, to przestałem.
Po paru minutach oglądałem powierzchnię.
Była matowa ale w jednym rogu w jakiś sposób zrobiła się błyszcząca...z kąd się to wzięło?

Przeszlifowałem powierzchnię papierem 2000 i jeszcze raz spróbowałem przetrzeć samym spirytusem, ale tylko jeden raz, jedno pociągnięcie.
Trochę zmatowiało ale po kilku minutach zaczęło się błyszczeć...niesamowite
Kilka razy tak zrobiem, raz na 10 minut i nawet nie źle wygląda.
Tylko muszę się nauczyć powierzchnię drewna lub lakieru szlifować na płasko, bo widać że światło się załamuje na nierównościach.

Tylko na prawym górnym rogu deski to próbowałem. Reszta deski jest cała w paski i mniej błyszczy.

[PiotrCh]

Piękniscie