Forum Lutnicze

Nastała ta chwila kiedy pierwszy krok prowadzi mnie na nową drogę. Zaczynam od ukulele concerto dla tego by się przygotować do budowy klasyka tak naprawdę ale będzie to mój osobisty poligon doświadczalny i studia nad moją niewiedzą. Wiem, że nie da się zbudować instrumentu za pierwszym razem dlatego wybór padł na nieco bardziej budżetowy instrument jakim ma być ukulele. Zaczynam od solery i kształtu jaki sobie narysowałem i demokratycznie komisja w składzie żona, córcia i ja go zatwierdziła. Liczę na waszą konstruktywną krytykę.

Miałem identyczne motywacje na starcie:) I to jest prawda, lepiej psuć na małym gabarycie. Będzie dobrze, skoro rodzina jest w to zamieszana to nie wypada zacząć i nie skończyć:)

Już czuję presję córka w roli eksperta (gra na ukulele) a żona - komisja budżetowo nadzorcza.

No to jest was dwoje po jednej stronie liny

Dociski solery się kleją a kerfing mozolnie rodzi się z każdym cięciem brzeszczotem, najpierw mały rzaz japońską piłą a później szerszy brzeszczotem do metalu.

Napisz jakie drewienka w planie na instrument.
pozdrawiam

Drewienka jak najtańsze, top Świerk a tył i boczki jeszcze nie wiem zobaczę co uda mi się kupić. Żebrowanie i kerfing Świerk. Muszę jeszcze skonstruować jakąś nieskomplikowaną maszynkę ręczną do kerfingu. Mam już pomysł na usprawnienie tego procesu.

Mam pytanie do osób znających zagadnienie. Czy są jakieś kanony jeżeli chodzi o dobór drewna na kerfing i żebra?? Czy np powinny one być takie jak materiał płyty lub boczków czy też całkiem inne? A może tylko mają być z materiału uznawanego za akustyczny bądź też mają być bardziej wytrzymałe niż pozostałe elementy? Może mi ktoś uświadomić jak to jest? W necie nie znalazłem wystarczających wiadomości.

Beleczki tylko świerkowe, kerfing z czego Ci wygodniej, byle nie za pancerny. Płyta wierzchnia składa się z płyty właściwej i belek - materiał musi być jak najlepszy, lekki, sprężysty, wytrzymały - świerk, belki dokleić należy klejem skórnym/kostnym na gorąco, nie za gęstym.

Piotrze dzięki za pomoc. Kupiłem klej Titebond czy on też może być do klejenia żeber do topu?

Nie - wiem, że się narażę co niektórym - ale nie. Robisz instrument akustyczny, z cienkich elementów. Być może będziesz musiał coś poprawiać, naprawiać, wymieniać. W instrumentach akustycznych liczy się tylko klej kostny na gorąco, zapomnij o innych. Klej kostny to klej:

- łatwo odwracalny (wilgoć+temperatura),
- twardniejący (doskonale przenosi drgania)
- łatwo regulować jego moc poprzez konsystencję i wielokrotne podgrzewanie (im więcej tym słabszy)

potrzeba jest trochę wprawy bo dosyć szybko żeluje.

Nieśmiało, jako że początkujący, podpowiem że w XXI wieku istnieje (apage satanas!) alternatywa... polegająca na klejach kostnych i skórnych na zimno.

Idea jest taka, że zamiast rozpuszczać klej kostny/skórny temperaturą, można zastosować jakąś formę chemii zmiękczającej żelatynę czyli kolagen, chemii która przy wysychaniu się ulatnia. No bo tym sa kleje kostne i skórne - brudną żelatyną.

Generalnie to na forach anglojęzycznych ludzie mówią o dwu - pierwszy to "Titebond Liquid Hide Glue" a drugi to "Old Brown Glue".

Ten drugi zawiera prostszą chemię - to "brudny kolegen" doprowadzony do płynności samym tylko mocznikiem. Natomiast Titebond Liquid Hide Glue zawiera chemię bardziej skomplikowaną.

Niektórzy uważają że jak już ktoś koniecznie nie chce stosować niewygodnego ale jedyniesłusznego kleju skórnego na gorąco, no to zachowuje pewne minimum przyzwoitości stosując klej skórny/kolagenowy na zimno.
Wolniej żeluje i nie wymaga gorąca.
(Aczkolwiek na Old Brown Glue jednak mi napisali że najlepiej stosować w temperaturze 49-60 Celsjusza. A na zimno niby... Toteż włożyłem butelkę do ceramicznego kubka i zalałem wodą z czajnika)

Taktylkowtrącam.

Ponadto z klejów kolagenowych na zimno chyba jeszcze są kleje oparte na kolagenie rybnym, też wymyślone po to żeby zachować zalety kleju kolagenowego ale uniknąć wady grzana, no ale o nich to nic nie wiem.

Wadą klejów kolagenowych na zimno jest ograniczona trwałość - chemia się ulatnia i to nie może wiecznie stać na półce. Natomiast klej na gorąco może stać na półce dziesięciolecia, aż robactwo zje. Zaletą klejów skórnych na zimno jest brak grzania i dłuższy czas do zżelowania, stąd (nieśmiało zapodaję) na forach angielskojęzycznych polecają je początkującym
Ukłony.

Te kleje na zimno to są fajne w miejscach, gdzie rzeczywiście trudno jest przyłapać w kilka-kilkanaście sekund. Ale bez przesady. Klejenie belek do płyty nie wymaga ucieczki od grzania kleju. Kilka osób tu na forum ma doświadczenia z Titebondem Liquid Hide Glue (mam i ja). Długo twardnieje (o ile w ogóle - w porównaniu do tradycyjnych klejów kolagenowych). Producent nie daje gwarancji trwałości (napisał to na butelce), zwłaszcza w spoinie poddanej naprężeniom - a belki są naprężonę.

Tym na zimno można płytę kleić do boczków i podstrunnicę do szyjki, może jakieś naklejki na główce czy stopie gryfu, rozetki itp. Ale nie belki, nie gryf w łączeniu z pudłem.

Grzanie kleju to żaden dyskomfort. Wystarczy zwykły podgrzewacz do buteleczek dla dzidziuśków (ma termostat). Żeby opóźnić proces żelowania - suszarką do włosów nagrzać elementy klejone i już.

Też pomyślałem o podgrzewaczu do butelek dla dzieci, jak widać więcej osób wpada na proste i skuteczne pomysły.

Piotrze znalazłem na necie klej skórny PEREŁKA - jest też klej skórny TOPAZ o jasniejszych granulkach - nada się takie cudo do klejenia?