Forum Lutnicze

W grudniu zeszłego roku skarżyłem się, że zamówione przeze mnie deski nie dają się strugać na gładko, niezależnie od której strony pracowałem. Z dalszej dyskusji oraz długich studiów witryn internetowych wywnioskowałem, że prawdopodobnie winny jest strug równiak którym pracuję. Równiak nie służy do strugania płaszczyzn na gładko, bo nie każde drewno mu się podda bez walki. Postanowiłem więc przed budową kolejnych instrumentów rozbudować warsztat o kilka strugów. Pierwszy w kolejności, bo najważniejszy stał się gładzik.

Postanowiłem zbudować gładzik drewniany o stopie długości 240 mm. Do budowy użyłem hebanu oraz klonu. Konstrukcja składa się z 23 drewnianych elementów połączonych klejem kostnym, mosiężnego pręta na którym blokuje się klin oraz noża z odchylakiem Kirschen 2301 48 - szerokość 48 mm, stal szybkotnąca. Całość zaimpregnowana jest pokostem lnianym.

Wstępnie wypróbowałem go na jednej z tych opornych desek - w tym wypadku cedrzyku na gryf - i jestem zadowolony. Nie ma poderwanych włókien, a dzięki dużej powierzchni stopy i precyzyjnej regulacji mam dużą kontrolę nad tym czy strugam równo.

Przy struganiu opornego falistego hebanu miałem wiele krótkich delikatnych strużyn i zapychały one otwór. W tego typu struganiu to chyba normalne, ale i tak poszerzę trochę otwór, w jego górnej części, czyli nie poszerzając samej szczeliny z nożem. Szczelina ma 1 mm przy roboczym ustawieniu noża.

Poniżej trochę zdjęć gotowego struga, a dalej też z budowy.

Podoba mi się, bardzo ładna rzecz.
Nie wiem czy 1 mm usta to nie za dużo. Nie jestem specem ale zdaje się przy falistym to właśnie małe usta gwarantują nie podrywanie włókna.

Te "usta" można przetrenować zmniejszenie podkładając pod nóż fornir i eksperymentować z najlepszym układem. Potem dokleić ten fornir i masz co potrzeba. Taki inny rodzaj regulacji. W niektórych jest od przodu ruchomy element, a w Twoim będzie od tyłu,
Pozdrawiam, Ryszard

A jak z wygodą lewej dłoni?

Myślałem sporo o wygodzie i pierwotny plan zakładał wykonanie profilowanego uchwytu z oparciem na palec. Postanowiłem jednak wykonać przednią część w całości o przekroju czworokąta i wypróbować jak będzie my się z tym pracowało, a w razie czego usunąć jeszcze trochę drewna z boków, by wygodniej chwytało się przód.

Używałem struga już kilka razy i wyszło na to, że chwyt jest wygodny. Na ogół trzymam lewą dłonią cały korpus, a w razie potrzeby popchnięcia przedniej części mocniej mogę wsadzić kciuk do środka i uzyskać wymagane oparcie. Wszelkie ranty są zaoblone i nigdzie nie gniecie.

Na razie jeszcze uczę się go obsługiwać. Kombinuję zmieniając ustawienie odchylaka. Musiałbym kiedyś porównać swój strug z innym drewnianym, co do którego byłaby pewność, że działa prawidłowo. Nie potrafię ocenić jakości swojego wyrobu, gdyż jest to jedyny gładzik jaki kiedykolwiek używałem.

Piękna robota, Sebastian.